🌹Τhe “roses” of the soul in blossom ! Τα «τριαντάφυλλα» της ψυχής που ανθίζουν. ~ 🌹Επίγνωση και Μνήμη! Awareness and Memory! Perky Roses Home ~ Περκυ Ροουζις Χομ / Περκυ Ροσες / POV

 

🌹Τhe “roses” of the soul in blossom ! Τα «τριαντάφυλλα» της ψυχής που ανθίζουν. ~ 🌹Επίγνωση και Μνήμη! Awareness and Memory! Perky Roses Home ~  Περκυ Ροουζις Χομ / Περκυ Ροσες / POV

Awareness and Memory are the keys and what feels like punishment and hardship is only curriculum, the “roses” of the soul in blossom.~

Η επίγνωση και η μνήμη είναι τα κλειδιά, και αυτό που μοιάζει με τιμωρία και δοκιμασία είναι απλώς το … πρόγραμμα σπουδών , το χτίσιμο του βιογραφικού, τα «τριαντάφυλλα» της ψυχής που ανθίζουν. ~

The prison is an illusion. The Door is always open… Η φυλακή είναι μια ψευδαίσθηση. Η Πόρτα είναι πάντα ανοιχτή.

Somewhere, over the Rainbow, along with the Bluebirds

#PerkyRoses

#PerkyRosesHome

#pelion

#Greece

#ΡοζαΜπανκσια #ΡοζαΜπανκσιαΛουτεα

#RosaBanksiae

#RosaBanksiaeLutea

🌳 Elmut Scheffel, Έλμουτ Σέφελ, Περκυ Ροουζις Επισημανσεις, Perky Roses POV

❗

Elmut Scheffel, Έλμουτ Σέφελ

*πηγαινετε πιο κατω για το κειμενο στα ελληνικα ..*

🌳Elmut Scheffel in 1920 “He planted pine trees on that rocky hill—Pefkakia—and created the pine grove…”

He first came to Greece in 1905 with the intention of engaging in trade.

He was the first to introduce tractors and threshing machines to Thessaly. Intelligent, energetic, and involved in everything, he quickly became well-liked in the region.

In 1914, he became the German consul in Volos.

He was forced to leave with the outbreak of World War I but returned to Greece in 1920.

A nature lover, archaeology enthusiast, and a practical mind—he was the one who planted pines at Pefkakia.

Pefkakia was a barren rocky hill (except for a few pines at the namesake center), which he transformed into “a pine grove that he himself created and maintained, to serve as an ornament for the coast opposite the promenade.”

His most significant contribution to Volos came during the occupation.

Through his actions, he prevented several reprisals, executions, and imprisonments, and he played a vital role in supplying food to the population.

He strongly opposed the “Legionnaires,” a rogue minority group that, under Italian protection, terrorized and robbed Thessaly.

❗ One of his most important acts was warning members of the Jewish community—through Bishop Joachim—about the Germans’ intentions.

Thanks to this warning, many members of the community fled the city and, with help from ordinary people and resistance fighters, escaped danger.

After the German withdrawal, he was arrested by the resistance but acquitted by a “people’s” court.

The following year (1945), individuals who coveted his business accused him of illegal acts, and others of espionage.

In the trial held in December 1945, he was acquitted “due to the baseless and ridiculous nature of the accusations.”

In 1947, the British arrested him again and sent him to trial at the Special Military Court for War Crimes.

People who knew him rose in protest. Thirty-eight defense witnesses—including ministers, MPs, judges, Bishop Joachim, lawyers, officers, and ordinary citizens—testified “to what all of Thessaly knows about Scheffel, forming a true hymn in his honor.”

He was acquitted once more and returned to Volos.

His philanthropic work in the following years was also notable.

Among his contributions were generous donations to the Volos Nursing Home, which declared him a great benefactor.

He died in 1964 at the age of 83 in Volos.

His funeral was held at the Metropolitan Church of Saint Nicholas with Orthodox rites, to honor and thank him appropriately, following permission from the Protestant church to which he belonged.

#Volos #Greece #Milies #Pelion #Βολος #Ελλαδα #Μηλιες #Πηλιο

Source: Arthrografimata

🌳 Ο Έλμουτ Σέφελ το 1920 " φυτεψε πευκα στον βραχωδη εκεινο βραχο τα Πευκακια και δημιουργησε τον πευκωνα..."πρωτοήρθε στην Ελλάδα στα 1905 με σκοπό να ασχοληθεί με το εμπόριο.

Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τρακτέρ και αλωνιστικές μηχανές στην Θεσσαλία. Έξυπνος, δραστήριος και ασχολούμενος με τα πάντα, έγινε γρήγορα αγαπητός στην περιοχή.

Έγινε πρόξενος της Γερμανίας στο Βόλο στα 1914.

Αναγκάστηκε να φύγει με την έναρξη του 1ου Παγκόσμιου αλλά ξαναγύρισε στην Ελλάδα το 1920.

Φυσιολάτρης, λάτρης της Αρχαιολογίας, αλλά και πρακτικό μυαλό. Είναι αυτός που έβαλε πεύκα στα Πευκάκια.

Τα Πευκάκια που ήταν ένας γυμνός βραχώδης λόφος (με εξαίρεση τα λίγα πεύκα που υπήρχαν στο ομώνυμο κέντρο) και μετετράπη σε «πευκώνα τον οποίο ο ίδιος εδημιούργησε και συνετήρη, δια να αποτελή ένα στόλισμα διά την έναντι της προκυμαιας ακτήν».

Αλλά η σημαντικώτερη προσφορά του Σέφελ στην πόλη του Βόλου ήταν οι πολλές σωτήριες επεμβάσεις του κατά την διάρκεια της κατοχής.

Με τις ενέργειές απέτρεψε αρκετά αντίποινα, εκτελέσεις, φυλακίσεις και βοήθησε ουσιαστικά στην τροφοδοσία του πληθυσμού.

Αντέδρασε σθεναρά στους «Λεγεωνάριες», μιά τυχοδιωκτική μειονοτική ομάδα που με την κάλυψη των Ιταλών τρομοκρατούσαν και λήστευαν την Θεσσαλία.

❗ Από τις πιό σημαντικές ενέργειες του ήταν όταν πληροφόρησε μέσω του Δεσπότη Ιωακείμ τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας για τους σκοπούς των γερμανών.

Χάρη στην προειδοποίηση αυτή τα μέλη της κοινότητας εγκατέλειψαν την πόλη και με την βοήθεια απλών ανθρώπων και των ανταρτών διέφυγαν τον κίνδυνο.

Μετά την αποχώρηση των γερμανών, συλλαμβάνεται από τους αντάρτες, αλλά αθωώνεται από «λαϊκό» δικαστήριο.

Τον επόμενο χρόνο (1945) άνθρωποι που εποφθαλμιούσαν την επιχείρηση του τον κατηγόρησαν για παράνομες πράξεις και κάποιοι άλλοι τον κατηγόρησαν για κατασκοπεία.

Στην δίκη που έγινε τον Δεκεμβριο του 1945 αθωώνεται «δια το ασύστατο και γελοίο των κατηγοριών».

Οι Άγγλοι τον συλλαμβάνουν εκ νέου το 1947 και τον στέλνουν σε δίκη στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκλημάτων Πολέμου. Οι άνθρωποι που τον ήξεραν ξεσηκώθηκαν. 38 μάρτυρες υπεράσπισης υπουργοί, βουλευτές, δικαστές, ο μητροπολίτης Ιωακείμ, δικηγόροι,αξιωματικοί και απλοί πολίτες καταθέτουν «όσα υπέρ του Σέφελ γνωρίζει ολόκληρος η Θεσσαλία που όλα αποτελούν ένα αληθή δι΄αυτόν ύμνον».

Έτσι ξανααθωώνεται και επιστρέφει στον Βόλο.

Σημαντική ήταν και η φιλανθρωπική του δράση στα επόμενα χρόνια. Ξεχωρίζουν οι δωρεές σημαντικών ποσών στο Γηροκομείο Βόλου που τον ανακηρύσσει μέγα ευεργέτη.

Πέθανε το 1964 σε ηλικία 83 ετών στο Βόλο.

Η κηδεία ετελέσθη στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου με το ορθόδοξο τυπικό, για να του αποδωθεί η πρέπουσα τιμή και ευγνωμοσύνη από την πόλη του Βόλου, μετά από την άδεια της προτεσταντικής εκκλησίας στην οποία ανήκε.

Πηγή Αρθρογραφηματα